Thursday, April 7, 2011

પાણીનો આ ગોળો : કવિશ્રી મીનપિયાસી


   પાણીનો આ ગોળો  
   સાવ ભલો ને ભોળો !
                    પાણીનો આ ગોળો.
   જ્યાં બેસાડો ત્યાં બેસી રાગે - જાણે માનો ખોળો !
   રાતોમાતો થાતો જાતો, નહિ ફિક્કો કે ધોળો :
   ફૂલ્યોફાલ્યો નહિ સમાતો પેટે સાગર- પહોળો;
                                           પાણીનો આ ગોળો.
   માથે એને મુકુટ સુનેરી, ઉપર શોભે કળશ રૂપેરી,
   પાણી લેતાં રણકી ઊઠે, ગાજી ઊઠે ઘર ને શેરી,
   છલકી ઊઠે છોલ્યો,  એને  હૈયે  ચડે  હિલોળો;
                                
             પાણીનો આ ગોળો.
   અમી ભરેલું અંતર એનું અણુ  અણુમાં  ઝમતું,
   વાયુ-લહરનું  ટોળું એને ઝીલવા ફરતું રમતું,
   ભરી ભરીને પીઓ પિયાલા, શીદ નકામું ઢોળો?
                                   
         પાણીનો આ ગોળો. 
   પાણીપોચો ખૂબ  ટિપાયો,  જીવનચાકે  ઘાટ  ઘડાયો,
   ટક્કર ઝીલવા, નક્કર બનવા, તપી તપીને બહુ શેકાયો, 
   પાકેલા એ આપવિતીના અનુભવે છે બહોળો

No comments:

Post a Comment